Dyskusyjne Kluby Książki to wspólny projekt Instytutu Książki i Bibliotek Wojewódzkich, współfinansowany przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu Promocja czytelnictwa. Adresowany jest przede wszystkim do osób korzystających z bibliotek publicznych. Pomysł oparty jest na założeniu, że potrzebne są miejsca, w których można rozmawiać o wspólnie czytanych książkach oraz, że nie trzeba być krytykiem, by czerpać przyjemność z dyskutowania o literaturze. Celem klubów jest także ożywienie środowisk skupionych wokół bibliotek oraz zachęcenie samych bibliotekarzy do kreowania mody na czytanie. Uczestnictwo w klubie jest bezpłatne.
DKK działa w naszej bibliotece od maja 2007 r. Członkiem klubu może zostać każdy, kto podpisze deklarację i zgodzi się uczestniczyć w spotkaniach Klubu (ostatnia środa każdego miesiąca o godz. 16.00). Lektury udostępniane są uczestnikom klubu nieodpłatnie, na zewnątrz. Serdecznie zapraszamy!
KOLEJNE SPOTKANIE 23 kwietnia 2025 – godz. 16.00
Tommi Kinnunen – Powiedziała, że nie żałuje
Przenikliwe i zaskakujące spojrzenie na wojnę oczami kobiet.
Obie decyzje, o pozostaniu i ruszeniu w dalszą drogę, były tak samo trudne, choć wymagały od kobiet innego rodzaju siły. Jednakowo trudno było patrzeć na coraz słabiej widoczne plecy tych, które poszły dalej, co na niknące na tle krajobrazu sylwetki tych, które zostały.
Jest wiosna 1945 roku, świat zmienia się nieodwracalnie. Na granicy norwesko-fińskiej pięć kobiet wyrusza z obozu jenieckiego w kierunku Finlandii. Wędrując przez zniszczone tereny Laponii, widzą brutalne skutki wojny, która odcisnęła piętno na miejscowych krajobrazach i ludności. Zmieniła też bohaterki. Kilka lat wcześniej każda z nich znalazła się na życiowym zakręcie. Połączyły je przypadkowość losu i wspólne doświadczenie, które uznano za zdradę. Poczucie wstydu miesza się ze świadomością, że wędrówka wiedzie nie tylko w rejony, gdzie każdy źle postawiony krok będzie kosztował życie, ale i w głąb siebie.
To opowieść o utracie domu, kraju i tożsamości. O tym, czy możliwe jest życie po klęsce, kiedy nie ma dokąd wracać i nie wiadomo, czy ci, których się kiedyś kochało, wciąż na nas czekają.
