“Po wielkim papieżu Janie Pawle II kardynałowie wybrali mnie, prostego, skromnego pracownika Winnicy Pańskiej. Pociesza mnie, że Pan potrafi działać także poprzez narzędzia niedoskonałe”.
W sposób niezwykle szczery i osobisty Joseph Ratzinger opowiada o ubogim, lecz pogodnym dzieciństwie (m.in. kukiełkowym teatrzyku na strychu), o dramatycznych przeżyciach II wojny światowej (m.in. służbie wojskowej i niewoli), o pierwszych chwilach kapłaństwa I nadzwyczajnej drodze akademickiej, o uczestnictwie w pracach Soboru Watykańskiego II, a także o latach posługi biskupiej. czyta Ksawery Jasieński.
