Koniec XIX wieku. Stanisław Połaniecki, technik, właściciel domu handlowego w Warszawie przyjeżdża do Krzemienia, by odebrać pieniądze od właściciela posiadłości – Pławickiego. Poznaje tam jego córkę, Marynię, z którą – po wielu perypetiach – ożeni się. Niestety, Krzemień tonie w długach, więc skoro Połaniecki nie otrzyma gotówki, to sprzedaje swoje w nim udziały Maszce. Posiadłość zostaje sprzedana, Pławiccy przenoszą się do Warszawy, a stosunki Stanisława i Maryni ulegają ochłodzeniu. Oboje spotykają się dopiero przy łóżku umierającej Litki – córki Emilki Chwastowskiej, przyjaciółki Maryni. Maszko, odrzucony przez Marynię, oświadcza się Teresie Krasławskiej, licząc na jej posag, a następnie wdaje w pojedynek z Gątkowskim. Stanisław oświadcza się Maryni i po ślubie oboje wyjeżdżają do Włoch. Maszko i Teresa, mimo początkowego, wzajemnego rozczarowania – bo oboje nie wnieśli do związku oczekiwanych majątków – kochają się i wiedzie im się coraz lepiej. Marynia spodziewa się dziecka i czuje niedosyt z małżeństwa ze Stanisławem. Czyta Anna Nehrebecka.
