Rzeczy, które widuje Michalina, bywają niebezpieczne, zabawne, ciekawe, dziwne, piękne, brzydkie, niekiedy straszne, ale nigdy, przenigdy nie są zwyczajne. Oczywiście mowa tu o rzeczach, których inni poza nią nie dostrzegają. Michalina ma już tyle oleju w głowie, żeby o nich nikomu nie opowiadać. Nauczyła się zachowywać kamienną twarz, gdy zauważa szybującego nad szkołą wieloryba czy pełznący środkiem ulicy budynek, bo przecież nie mogą być realne. Pewnego dnia okaże się jednak, że nieprawdziwe rzeczy bywają naprawdę przerażające, a niezwykły dar Michaliny sprowadzi na nią i na jej miasto śmiertelne niebezpieczeństwo… Czyta Agnieszka Krzysztoń.