Koty należą do ulubionych zwierząt Japończyków, choć dawniej przypisywano im nadnaturalne zdolności: umiejętność zmiany kształtu, chodzenia na dwóch łapach, wypijania krwi swoich właścicieli, a także wyciągania zmarłych z grobów. Nic dziwnego, że po ich niejednoznaczny, intrygujący wizerunek od dawna chętnie sięgają pisarze.
„Miasto kotów” to zbiór dziesięciu opowiadań autorstwa ośmiu japońskich autorów, którzy w różny sposób przedstawiają te zwierzęta: jako bohaterów baśni, groźne potwory, a nawet upiory czy projekcję niespokojnego umysłu. Całość poprzedza wprowadzenie, przybliżające historię kotów i legend na ich temat w Japonii, tamtejszą „kocią” literaturę, a także sylwetki pisarzy, których utwory znalazły się w tym tomie. Czyta Jacek Dragun.
Zbiór zawiera opowiadania:
- Kenji Miyazawa (1896–1933) – Żbik i żołędzie
- Kōichirō Miyahara (1882–1945) – Opowieść o Tęczowym Kocie
- Mimei Ogawa (1882–1961) – Staruszka i czarny kot
- Kyūsaku Yumeno (1889–1936) – Kotka złodziejka
- Kōtarō Tanaka (1880–1941) – Koci taniec
- Kōtarō Tanaka (1880–1941) – Grób prawego kota
- Fuboku Kozakai (1890–1929) – Kotka i Muramasa
- Jūza Unno (1897–1949) – Przezroczysty kot
- Sakutarō Hagiwara (1886–1942) – Czarny kot pani Warson
- Sakutarō Hagiwara (1886–1942) – Miasto kotów
